Aksiyom

 
Bilimsel bir teorinin hareket noktasını oluşturan ve ayrıca ispata gerek duyulmayan önermesidir. Antik Çağ'dan 19. yüzyılın ortalarına kadarki zaman içinde, Aksiyom, sezgisel bir açıklık ya da a priori bir doğruluk taşıyan bir şey olarak düşünülüyordu. Bu anlayış, Aksiyomların insanların binlerce yıllık pratik bilgi faaliyetinden gelen itibarî karakterini göz önüne almıyordu. Lenin, mantık figürlerinin Aksiyom haline gelebilmesi için insanın pratik faaliyetinin, bu mantık figürlerini insan zihninde milyonlarca defa tekrarlatmasına ihtiyaç olduğunu yazar. Günümüzün aksiyomatik metot anlayışı, Aksiyom’un aprioriliğini asla kabul etmez. Aksiyomların belli bir özelliği haiz olmaları gerekir; belirli bir teorinin bütün önermeleri, bu Aksiyomlardan, hem de sadece bunlardan çıkarsanabilmelidir. Ele alman Aksiyomların doğruluğu, belirli bir Sistem’in yorumlarının mevcut bulunması halinde belirlenir; eğer bu yorumlar mevcut ise, ya da hiç değilse, bu yorumların yapılması mümkün ise Aksiyomlar’ın doğruluğu kabul edilmelidir.