Algı ve Algı Gücü

 

Objektif dünyanın duyu organları üzerindeki etkisiyle, bir objenin bilinçte beliren yansısı. Görme, işitme, dokunma biçimindeki duyumlar algı unsurlarıdır ama episte-moloji açısından en önemli algılar görsel algılardır. Bunlar, çevresiyle ilişkisi sıra-sında insanın tecrübeyle, yani dokunmakla bir objenin biçimini ye imajım, yapışım belirleyen el hareketlerinin etkisiyle edinilen duyumlardan meydana gelir. Objektif dünyanın doğru algısı, dış objenin zihindeki imajının yapısı ile bu objenin kendi yapısı arasındaki eşbiçimlilik’e (İzomorfi) bağlıdır. Algının bilme sürecindeki rolü şudur: 1) Örneğini "ada", "bitki", "insan" gibi objelerin mahiyetini açıklayan genel kavramların temelini teşkil eder; 2) Bilimsel kavramların oluşması için ilk maddeyi Algı aracılığıyla elde edilen imajların yapısından soyutlamayla elde edilen teorinin ilk unsurlarım teşkil eden bazı farklı bağlantıları ve ilişkileri sağlar. Algı, kavrayıştan farklı olarak, zihnin daha aşağı (bilinç dışı) bir formudur.

Algı Gücü ise fenomenlerin nedenlerini ve özlerini bulma, onları kavrayıcı bir biçimde araştırma ve karşıtların birliğini açığa vurma yeteneğidir.